Монланып ай нурларында,
Син сазынны уйнадын:
Нинди кыллар чиртте,бэгырем,
Ул матур, яшь кулларын?
Бакчанын бер почмагында
Мин утырдым, тынладым;
Тынладым да мин ирексез
Яшьлегемне уйладым.
Уйладым мин яшьлегемне.
Син сазынны уйнадын.
Кайгылы кунелем тавында
Янгырады кылларын.
Янгырады ул монлы кыллар...
Син сазынны уйнадын.
Чынлаган шул кылларындай.
Бер-бер утте елларым:
Утте айлар, утте еллар,
Тузмэдем мин, егъладым.
Утте айлар, утте еллар.
Син сазынны уйнадын.
Уткэн ул даулы гомерлэр,
Кан-корэштэ янгырап.
Саклаганмын тик кунелдэ
Шул корэшнен моннарын.
Ах,терелттен син кунелнен
Бар кумелгэн кылларын!
Янрап уткэн ул гомернен
Мин авазын тынладым.
Янрап утте гомерлэр.
Син сазынны уйнадын.
Русский перевод
Печалясь в лунном свете,
Ты на сазе играла:
Какие струны звучат, душа моя,
В тех прекрасных, юных руках?
В углу сада
Я сел, слушал;
Слушал и невольно
О молодости думал.
Думал я о молодости.
Ты на сазе играла.
В печальной душе моей горе
Отзываются струны.
Отзываются те грустные струны...
Ты на сазе играла.
Как те струны звенели.
Один за другим прошли года:
Прошли месяцы, прошли года,
Не выдержал я, заплакал.
Прошли месяцы, прошли года.
Ты на сазе играла.
Прошли те бурные времена,
В кровавой борьбе звеня.
Сохранил лишь в душе
Той борьбы печали.
Ах, оживила ты в душе
Все погребённые струны!
Прогремевшей той эпохи
Я голос услышал.
Прогремели времена.
Ты на сазе играла.