Чыклы юлдан ялан аяклар
Атлый, таптап еллар тузанын.
Санамыйча күпме үткәнен,
Ничә еллар юллар узганын.
Җир һәм күкнең үги баласы,
Кайдан туктап почмак табасы.
Өстә күк, аяк астында җир,
Һаман атлый алга мосафир.
Чакырмыйча килгән кунакны
Ишек ачып алмыйлар каршы.
Йөрәк йозаклары бикләнгән,
Ялгызлыкта дәрвиш карашы.
Юл меңнәрчә елга сузылган,
Шул елларны юлда узылган.
Өстә күк, аяк астында җир,
Һаман атлый алга мосафир.
Без - күктәме, җирдәме - кунак,
Әйтә алмый акыл иясе.
Шуңа да бу җиргә тезләнеп,
Күкләргә башыңны иясе.
Җиргә кунак булып туганнар,
Күктә дә кунакта булганнар.
Өстә күк, аяк астында җир,
Һаман атлый алга мосафир.
Русский перевод
По извилистому пути босыми ноги
Шагает, приплясывая в пыли столетий.
Не считая, сколько прошёл,
Сколько лет прошлись дороги.
Сын земли и неба, что не знает отца,
Откуда остановится и найдёт угол.
Над ним небо, под ногами земля,
Всё идёт вперёд странник.
Гостя, что пришёл без зова,
Не встречают с открытой дверью.
Сердечная оболочка напряжена,
Взгляд дервиша в одиночестве.
Дорога растянулась на тысячи лет,
Те года прошли на дороге.
Над ним небо, под ногами земля,
Всё идёт вперёд странник.
Мы - гости на небесах или земле,
Не может сказать владелец разума.
Поэтому на этой земле, на коленях,
Голову свою к небесам прижми.
Родившиеся в земле как гости,
На небесах также были гостями.
Над ним небо, под ногами земля,
Всё идёт вперёд странник.