Киттем - кайталмадым, юлым ерак...
Урман-таулар безнең арада.
Уянамын ак өметләр белән,
Ә кичләрен алар тарала.
Бу дөньяның ике игезәге -
Аерылу белән сагыну.
Озатып йөри безне гомер буе,
Ул газаптан юктыр арыну.
Гомеремнең соңгы бер көзендә
Кайттым туган якка ашкынып...
Без яшьлектә салган күперләрне
Алып киткән вакыт ташкыны.
Бу дөньяның ике игезәге -
Аерылу белән сагыну.
Озатып йөри безне гомер буе,
Ул газаптан юктыр арыну.
Нигез корган, гармуннар өзелгән,
Читтә бигрәк озак йөрелгән...
Гомер йомгак кебек тәгәрәгән,
Сиздермичә генә сүтелгән.
Бу дөньяның ике игезәге -
Аерылу белән сагыну.
Озатып йөри безне гомер буе,
Ул газаптан юктыр арыну.
Бернәрсә дә тиктомалдан түгел,
Дөнья барысын да тигезли...
Туган туфрак үч аладыр бездән,
Ташлап киткән өчен нигезне.
Бу дөньяның ике игезәге -
Аерылу белән сагыну.
Озатып йөри безне гомер буе,
Ул газаптан юктыр арыну.
Русский перевод
Ушёл - не вернулся, далёк мой путь...
Меж нами - леса и горные кряжи.
Просыпаюсь с надеждой светлой в груди,
А к вечеру надежды тают и гаснут.
Два близнеца у этого мира -
Разлука и тоска друг о друге.
Сопровождают нас всю жизнь,
От той муки нет избавления.
В последнюю осень моей жизни
Вернулся я на родину, переполненный...
Но мосты, что строили в юности,
Унесло потоком времени.
Два близнеца у этого мира -
Разлука и тоска друг о друге.
Сопровождают нас всю жизнь,
От той муки нет избавления.
Фундамент разрушен, струны порваны,
На чужбине слишком долго блуждал...
Жизнь свернулась, словно клубок,
Незаметно, тихо скатилась.
Два близнеца у этого мира -
Разлука и тоска друг о друге.
Сопровождают нас всю жизнь,
От той муки нет избавления.
Ничто не проходит бесследно,
Мир всё уравнивает и мерит...
Родная земля взыщет с нас,
За то, что покинули корни свои.
Два близнеца у этого мира -
Разлука и тоска друг о друге.
Сопровождают нас всю жизнь,
От той муки нет избавления.