Урман исән, кырлар исән,
Авыл соң кая үзе?
Монда яшәп киткәннәргә,
Ходаем, бирче түзем.
Кыендыр бит бу дөньяда
Туган авылсыз яшәү.
Ятим-ялгыз йөрәк белән
Ялгызы калган Яшьләү.
Үләннәре корыса да,
Исеме исән - Яшьләү.
Аңарга да кыендыр бит
Япа-ялгызы яшәү.
Сөреп басу ясаганнар,
Актарып нигез ташын.
Ирексездән күпме кеше
Чит җирдә җыя ашын.
Үләннәре корыса да,
Исеме исән - Яшьләү.
Аңарга да кыендыр бит
Япа-ялгызы яшәү.
Кемнәр генә тараткан соң,
Кемнәр соң биргән әмер?
Шатлык тулы урамнарны
Күрергә иде хәзер.
Кыендыр бит кемнәргәдер
Туган авылсыз яшәү.
Аралашкан балаларын
Үзенә дәшә Яшьләү.
Үләннәре корыса да,
Исеме исән - Яшьләү.
Аңарга да кыендыр бит
Япа-ялгызы яшәү.
Русский перевод
Лес жив, поля живы,
А где же само село?
Тем, кто здесь жил когда-то,
Господи, дай терпенья.
Трудно ведь в этом мире
Без родной деревни жить.
С сиротливым сердцем одиноким
Остался в одиночестве Яшьлау.
Хоть травы и высохли,
Имя живо - Яшьлау.
И ему ведь нелегко
В полном одиночестве существовать.
Сделали выселенье,
Перевернув фундамент.
Поневоле сколько людей
На чужбине добывают хлеб.
Хоть травы и высохли,
Имя живо - Яшьлау.
И ему ведь нелегко
В полном одиночестве существовать.
Кто же разогнал их,
Кто же приказ отдал?
Улицы, полные радости,
Увидеть бы сейчас.
Трудно ведь кому-то
Без родной деревни жить.
Своих разбросанных детей
К себе зовёт Яшьлау.
Хоть травы и высохли,
Имя живо - Яшьлау.
И ему ведь нелегко
В полном одиночестве существовать.