Элек монда олы авыл иде,
Балкып яна иде утлары.
Калган бүген истәлекләр булып
Нигезләре генә нибары.
Кайларда сез, авыл балалары?
Таралдыгыз нигә узышып?
Бәхетләрне табалдыгыз микән,
Туган нигезләрне онытып?
Күрешмисез, бер дә күрешмисез,
Әрәмәләр басты юлларны.
Сездән калган нигезләрне жәлләп,
Җилләр кылып йөри доганы.
Кайларда sez, авыл балалары?
Таралдыгыз нигә узышып?
Бәхетләрне табалдыгыз микән,
Туган нигезләрне онытып?
Күрешмисез, бер дә күрешмисез,
Түгел дә бит ерак аралар.
Үкенергә туры килмәс микән,
Рәнҗемәсме ата-бабалар?
Кайларда sez, авыл балалары?
Таралдыгыз нигә узышып?
Бәхетләрне табалдыгыз микән,
Туган нигезләрне онытып?
Русский перевод
Раньше здесь был большой поселок,
Ярко горели его огни.
Остались лишь основы сегодня,
Ставшие воспоминанием.
Где вы теперь, сельские ребята?
Почему разбежались в стороны?
Нашли ли вы своё счастье,
Забыв родные основы?
Не встречаетесь, совсем не встречаетесь,
Тропинки заросли сорняком.
Ветры ходят пустошью,
По основам, оставшимся от вас.
Где вы теперь, сельские ребята?
Почему разбежались в стороны?
Нашли ли вы своё счастье,
Забыв родные основы?
Не встречаетесь, совсем не встречаетесь,
Ведь не так уж и далеко расстояния.
Неужели не стоит сожалеть,
О родителях и дедушках-бабушках?
Где вы теперь, сельские ребята?
Почему разбежались в стороны?
Нашли ли вы своё счастье,
Забыв родные основы?