Ирәндеккәй тавы бигрәк биек,
Тора-тора мендем башына.*
Кемнәр генә гашыйк, ай, булмады
Сәлимәкәй, кара кашыңа.
Сәлимәкәй суга барган чакта
Җилләр сыйпап сөя башыннан.
Сәлимәкәй төндә йоклаганда
Ай сокланып үбә кашыңнан.
Сәлимәкәй, сине күргән чакта
Оялып та кояш тарсына.
Караңгы ла төшеп, ай калыкса,
Йөзкәеңә нуры ярсына.
Иртән генә торып бер карасам,
Сәлимәкәй килә су буйлап.
Саргайды ла йөзем, ай, саргайды,
Сәлимәкәй, сине күп уйлап.
Русский перевод
Гора Ирәндеккәй особенно высока,
Долго-долго взбирался я к её вершине.*
Но не было никого влюблённее,
О, Сәлимәкәй, твоих чёрных бровей.
Когда Сәлимәкәй идёт к воде,
Ветер ласкает и срывает платок с головы.
Когда Сәлимәкәй спит ночью,
Луна робко скользит по твоим бровям.
О, Сәлимәкәй, когда вижу тебя,
Даже солнце стесняется и гаснет.
Если луна смотрит на твоё лицо,
То свет её отражается на твоём лике.
Рано утром встану, взгляну,
Сәлимәкәй идёт по берегу реки.
Лицо моё пожелтело, о, пожелтело,
Сәлимәкәй, из-за долгих мыслей о тебе.