Оригинальный текст
Өйгә кайтам кичке шәһәр буйлап,
Мәшәкатьләр йөртә көнозын.
Белсәң иде, җаным, бердәнберем,
Тик «син» диеп яшим мин, кызым.
Көтәсеңдер мине сагынып син
Әби-бабаң белән авылда.
Кайчан безгә язлар килер икән,
Булыр идең һаман янымда.
Кояш чыгар әле безгә балкып,
Тик түзәргә кирәк, түзәргә.
Ышан, кызым, ышан әниеңә,
Килә әле бәхет безгә дә.
Якын итеп ерак юлларны, мин
Гел ашкынам кызым янына.
Күрешкәндә кайнар яшем тама,
Ул көтә бит сусап назыма.
Алҗыта ул гел әтисен сорап,
Ни дияргә белмим, тын калам:
Андый әти кирәк түгел, диеп,
Ничек әйтим сиңа, и балам...
Кояш чыгар әле безгә балкып,
Тик түзәргә кирәк, түзәргә.
Ышан, кызым, ышан әниеңә,
Килә әле бәхет безгә дә.
Русский перевод
Возвращаюсь домой по вечернему городу,
Труды мои гонят на закате дня.
Если б знала ты, душа моя, единственная,
Лишь ради тебя живу я, дочь моя.
Наверное, ждёшь меня, скучая,
С бабушкой и дедушкой в деревне.
Когда же к нам весна придёт,
Ты была б всегда со мной рядом.
Взойдёт ещё солнце для нас, сияя,
Но надо терпеть, надо терпеть.
Верь, дочка, верь своей маме,
Придёт ещё счастье и к нам.
Приближая дальние дороги,
Всё стремлюсь я к дочери своей.
Когда вижу её, горячие слёзы текут,
Она ведь ждёт, жаждет моей ласки.
Обижается, всё про отца спрашивает,
Не знаю, что сказать, замолкаю:
Такой отец не нужен, -
Как сказать тебе это, дитя моё...
Взойдёт ещё солнце для нас, сияя,
Но надо терпеть, надо терпеть.
Верь, дочка, верь своей маме,
Придёт ещё счастье и к нам.