Оригинальный текст
Бәгырькәем дия-дия, сөюләремне сөйләп,
Озатам иртән иремне, хәерле юллар теләп.
Саг(ы)нып көтәм кайтуларын, тәмле ашлар әзерләп,
Ник сөймәсен мине ирем, яши белгәч кадерләп.
Гомергә дә сүрелмәс ул өебезнең нурлары,
Өзелеп сөя белә шул, өзелеп сөя белә шул
Татар хатын-кызлары.
Ник сөймәсен мине ирем, ник карасын бүтәнгә,
Мине генә күр диям бит, битләреннән үпкәндә.
Җилләр генә сыйпаса да чәчләреннән иремне,
Өзгәләнеп куя сыман көнләшүдән күңелем.
Гомергә дә сүрелмәс ул өебезнең нурлары,
Өзелеп сөя белә шул, өзелеп сөя белә шул
Татар хатын-кызлары.
Өебезгә тулган кебек дөньяның бар рәхәте,
Бәхетемә чын иремә укыймын гел рәхмәтне.
Сөелеп тә туя алмыйм, пар канатчы үз диеп,
Яшәүләре насыйп булсын шулай бер янып-көеп.
Гомергә дә сүрелмәс ул өебезнең нурлары,
Өзелеп сөя белә шул, өзелеп сөя белә шул
Татар хатын-кызлары.
Татар хатын-кызлары...
Русский перевод
Милый мой, любимый, говоря слова любви,
Провожаю мужа утром, счастливой дороги желаю.
Скучая, жду возвращения, готовлю вкусный ужин,
Как не любить мне мужа, когда живёт он, ценя.
Навеки не погаснет свет нашего дома,
Умеют беззаветно любить, умеют беззаветно любить
Татарские женщины.
Как не любить мне мужа, зачем смотреть на чужих,
Лишь меня смотри, говорю ведь, целуя его в щёки.
Если даже ветер коснётся волос моего мужа,
Ревностью охватывает моё сердце.
Навеки не погаснет свет нашего дома,
Умеют беззаветно любить, умеют беззаветно любить
Татарские женщины.
В наш дом словно вошла вся радость мира,
За своё счастье, за верного мужа читаю я благодарность.
Не могу налюбоваться, называя своей второй половинкой,
Пусть живут все так же, пылая и сгорая от любви.
Навеки не погаснет свет нашего дома,
Умеют беззаветно любить, умеют беззаветно любить
Татарские женщины.
Татарские женщины...