Көмеш бозлы тәрәзәмнән
Моңаеп ай күренә.
Сине искә ала-ала
Урын җәйдем үземә.
Җәннәт кояшлары булып
Керәсең төшләремә.
Син булмагач каян табыйм,
Җылы юк түшәгемдә.
Кайсын гына ябынсам да,
Җылыталмый юрганым.
Гомергә юк иде әле
Бу кадәрле туңганым.
Җәннәт кояшлары булып
Керәсең төшләремә.
Син булмагач каян табыйм,
Җылы юк түшәгемдә.
Газапланам сине уйлап,
Кочаклыйм да мендәрне.
Йокыларым йокы түгел,
Бигрәк озын төннәре.
Җәннәт кояшлары булып
Керәсең төшләремә.
Син булмагач каян табыйм,
Җылы юк түшәгемдә.
Русский перевод
Сквозь серебряный иней окна
Печально луна смотрит мне.
Вспоминая тебя снова,
Постель стелю себе одне.
Райским солнцем являясь,
Ты входишь в мои сны.
Но где найти мне, не зная,
Тепло в постели пустоты.
Как бы я ни укрывался,
Не греет одеяло меня.
Никогда ещё не замерзал так
За всю жизнь свою я.
Райским солнцем являясь,
Ты входишь в мои сны.
Но где найти мне, не зная,
Тепло в постели пустоты.
Мучаюсь, думая о тебе,
Обнимаю подушки свои.
Сон мой вовсе не сон теперь,
Бесконечно длинны ночи мои.
Райским солнцем являясь,
Ты входишь в мои сны.
Но где найти мне, не зная,
Тепло в постели пустоты.