Сөюләрем бәхеткә түгел,
Үкенергә икән бирелгән.
Йөрәккәем сискәнепләр китә
«Кирәкмисең» дигән сүзеңнән.
Кирәкмисең, дисең, кирәкмисең
Кирәкмәвен беләм үзем дә.
Тик йөрәкне ничек өйрәтим соң
Синнән башка яши белергә?
Гомер буе сөйгән йөрәк бит ул,
Мизгелгә дә тынгы белмәде.
Бары сине, сине генә сөйде,
Аңлар микән «сөймә» дигәнне?
Кирәкмисең, дисең, кирәкмисең
Кирәкмәвен беләм үзем дә.
Тик йөрәкне ничек өйрәтим соң
Синнән башка яши белергә?
Өметемне җуеп буламы соң?
Түзелмәгән түгел, түзелгән.
Йөрәк миңа кирәкмидер дә ул,
Туйса әгәр сине сөюдән.
Кирәкмисең, дисең, кирәкмисең
Кирәкмәвен беләм үзем дә.
Тик йөрәкне ничек өйрәтим соң
Синнән башка яши белергә?
Русский перевод
Моя любовь не к счастью ведет,
А к сожаленью, видно, дана.
Сердце моё вздрагивает каждый раз
От твоих слов: «Нужна ли ты мне».
Нужна ли я, говоришь, нужна ли,
Не нужна я - знаю и сама.
Но как научить мне сердце своё
Жить без тебя, скажи мне как?
Ведь это сердце любило всю жизнь,
Ни мгновенья покоя не знало оно.
Любило лишь тебя, одного тебя,
Поймёт ли оно слово «не люби»?
Нужна ли я, говоришь, нужна ли,
Не нужна я - знаю и сама.
Но как научить мне сердце своё
Жить без тебя, скажи мне как?
Смогу ли я развеять свои надежды?
Не разрушенные они, а разрушены.
Нужно ли мне это сердце вообще,
Если насытится любовью к тебе?
Нужна ли я, говоришь, нужна ли,
Не нужна я - знаю и сама.
Но как научить мне сердце своё
Жить без тебя, скажи мне как?