Капка төбендә - Фаруаз Килдеголов / Ангам Атнабаев

Оригинальный текст

Авыл өстен тынлык каплагач, Карт-корылар ятып йоклагач, Йөрүчеләр беткәч күз атып, Егет килде кызын озатып. Кабатлана шулай көн саен Яшьлек дигән нәрсә, мөгаен. Йокысыз һәм айлы төн белән Башланадыр капка төбеннән. Онытмам, онытмам Яшьлегем урамнарын. Туктадылар капка төбенә, Кыз ашыккан булды өенә. Егет аны кыстап туктатты, Җылы сүзләр әйтеп юатты. Кабатлана шулай көн саен Яшьлек дигән нәрсә, мөгаен. Йокысыз һәм айлы төн белән Башланадыр капка төбеннән. Онытмам, онытмам Яшьлегем урамнарын. Сүзләр бетми йөрәк түрендә, Алар һаман капка төбендә. Алар сүзне ҡабат яңыртты, Ул арада инде таң атты. Кабатлана шулай көн саен Яшьлек дигән нәрсә, мөгаен. Йокысыз һәм айлы төн белән Башланадыр капка төбеннән. Онытмам, онытмам Яшьлегем урамнарын.

Русский перевод

Когда деревню тишина накрыла, Когда старики уснули все давно, Когда прохожих взгляды отгорели, Пришёл парень девушку проводить домой. Повторяется так день за днём, Наверно, молодость — это всё. Бессонной лунною ночной порой Всё начинается у калитки той. Не забуду, не забуду Улицы моей я юности. Остановились у калитки, Девушка спешила в дом войти. Парень обнял, не дал ей уйти, Тёплыми словами стал утешать. Повторяется так день за днём, Наверно, молодость — это всё. Бессонной лунною ночной порой Всё начинается у калитки той. Не забуду, не забуду Улицы моей я юности. Словам не кончиться в сердечной глубине, Они всё так же у калитки той. Они слова свои снова повторяли, А за беседою уже рассвет настал. Повторяется так день за днём, Наверно, молодость — это всё. Бессонной лунною ночной порой Всё начинается у калитки той. Не забуду, не забуду Улицы моей я юности.