Ялгыз эт - Айдар Тимербаев / Алмаз Миргаязов

Оригинальный текст

Бер эт ята көн дә юл читендә, Сагыш моңсулыгы йөзендә. Кайчак калкып, караш ташлый мескен Үткән-сүткән кеше күзенә. Хуҗалы чагын искә алып, Җирсеп куя сыек күз яшен. Тугрылыгы белән ничә тапкыр Коткарганын кеше иптәшен. Юл читендә ята ялгыз бер эт, Сагыш катыш үпкә күзендә. Белде микән кирәксезгә калып, Саргаясын гомер көзендә? Белде микән кирәксезгә калып, Саргаясын гомер көзендә? Көчек чагындагы уйнаулары, Бала-чага күң(е)лен күрүе. Шомлы төннәр буе йокы күрми Хуҗа йортын саклап керүе. Бозлы суда улын коткарганын Әти хәтере күптән җуйгандыр. Үзен чын үлемнән коткарганын Искә ала-ала туйгандыр. Юл читендә ята ялгыз бер эт, Сагыш катыш үпкә күзендә. Белде микән кирәксезгә калып, Саргаясын гомер көзендә? Белде микән кирәксезгә калып, Саргаясын гомер көзендә? Күз алдында соңгы күрешүе, Хуҗа йортка яңа эт алган. Йорт капкасы аның өчен бүтән Ачылмаска диеп ябылган. Юл читендә ята ялгыз бер эт, Сагыш катыш үпкә күзендә. Белде микән кирәксезгә калып, Саргаясын гомер көзендә? Белде микән кирәксезгә калып, Саргаясын гомер көзендә?

Русский перевод

Лежит пёс целыми днями у обочины, Печаль и тоска на морде его. Иногда встрепенётся, бросит взгляд бедняга В глаза проходящих мимо людей. Вспоминая хозяйские дни, Ронял горькие слёзы. Сколько раз своей верностью Спасал он человека-друга. У обочины лежит одинокий пёс, Печаль смешалась с обидой в глазах. Знал ли он, став ненужным, Что зачахнет в осенние дни? Знал ли он, став ненужным, Что зачахнет в осенние дни? Игры в щенячьи времена, Радость детворы. В зловещие ночи, не смыкая глаз, Охраняя хозяйский дом. Как спас сына из ледяной воды — Отец давно забыл. Как спас его от верной смерти — Надоело, видно, вспоминать. У обочины лежит одинокий пёс, Печаль смешалась с обидой в глазах. Знал ли он, став ненужным, Что зачахнет в осенние дни? Знал ли он, став ненужным, Что зачахнет в осенние дни? Перед глазами последняя встреча, Хозяин завёл новую собаку. Домашние ворота для него отныне Закрылись, чтобы больше не открыться. У обочины лежит одинокий пёс, Печаль смешалась с обидой в глазах. Знал ли он, став ненужным, Что зачахнет в осенние дни? Знал ли он, став ненужным, Что зачахнет в осенние дни?