Әткәй — әнкәйләрне сайламыйлар,
Безгә гомерләр биргәннәр алар.
Нинди генә хәлдә булсалар да,
Дөнъяда бер булып калалар.
Кайтикче без әле туган йортка,
Әткәй — әнкәй исән чагында.
Дөнъялыкка мәңге килмәгәннәр,
Назланыйк без кочакларында.
Тормыш мәшәкәте басканда да,
Онытмик без алар барлыгын.
Бергенә кич, утырып сөйләшсәк,
Басар йөрәкләре зарлыгын.
Кайтикче без әле туган йортка,
Әткәй — әнкәй исән чагында.
Дөнъялыкка мәңге килмәгәннәр,
Назланыйк без кочакларында.
Капка ачык, өйдә җылы булса,
Безгә иде тагы ни кирәк.
Куй эшеңне читкә, җыен юлга,
Көтәләр бит, безне, бигерәк.
Кайтикче без әле туган йортка,
Әткәй — әнкәй исән чагында.
Дөнъялыкка мәңге килмәгәннәр,
Назланыйк без кочакларында.
Русский перевод
Отца и мать нам не выбирают,
Они нам жизнь когда-то подарили.
Какими бы они ни были,
На свете навсегда едины.
Вернёмся же в родной наш дом,
Пока отец и мать живы.
Не вечно им на этом свете,
Приласкаем их в объятьях мы.
Хоть житейские невзгоды давят,
Не забудем мы, что есть они.
Если вечер проведём, беседуя,
Успокоим сердца их тоски.
Вернёмся же в родной наш дом,
Пока отец и мать живы.
Не вечно им на этом свете,
Приласкаем их в объятьях мы.
Если дверь открыта, в доме тепло,
Что ещё нам надо для души.
Оставь дела свои, собирайся в путь,
Ведь они нас ждут, не мешкай.
Вернёмся же в родной наш дом,
Пока отец и мать живы.
Не вечно им на этом свете,
Приласкаем их в объятьях мы.