Вәгъдә бирдең

Ты обещал

Участники

Зиннур Мухамметдинов / Адхат Синугыл

Автор текста

Адхат Синугыл

Создано

November 10, 2025

Последнее обновление

November 10, 2025

Оригинальный текст

Син өзәсе алмалар да Пешә көзен. Алмагачлар елый гүя Уып күзен. Кайтырмын, дип биргән идең Вәгъдә безгә, Тору кирәк иде, әткәй, Әйткән сүздә! Кайтмауларың көтеп-көтеп Үзәк өзә. Кайту түгел, каберең дә Юк бит җирдә! Кадерең бар, каберең юк Туган илдә. Йоклыйсыңдыр, белмим кайда, Кайсы гүрдә? Йөрәк әрни, ут капкандай, Әрни көн дө. Бәгырь кылын яфраклардан Җилләр өзә. Яңгыр елый үксөп-үксеп Ятим төндә. Юк, кадерлем, кадерләргә Каберең дө…

Русский перевод

На ветвях твоих яблони Зреет осень. Яблони рыдают, словно Слёзы льются. Ты обещал вернуться к нам, Дал нам слово, Надо было, отче, встать На слове твёрдо! Ждём возвращенья, ждём всё дольше — Сердце плачет. Не возвращенья — даже нет Могилы здесь! Есть почёт тебе, но нет могилы больше В родной земле. Спишь где-то, не знаю где, В какой могиле? Сердце мучится, как в огненной ловушке, И день терзает. Листья острые, как лезвия, Ветра срывают. Дождь рыдает, задыхаясь В ночи сиротской. Нет, любимый мой, для близких нет Могилы твоей…

Предложить исправление