Кояш шәһәре

Город солнца

Участники

Зиннур Мухамметдинов / Адхат Синугыл

Автор текста

Адхат Синугыл

Создано

November 10, 2025

Последнее обновление

November 10, 2025

Оригинальный текст

Ташкентта да төяп куймаганнар, Мал табалар түгеп тир белән, Күк капусы ачылганны көтеп, Алданганнарны да мин беләм. Ташкентта да күктән яумый кавын, «Буш бәя» ул имеш-мимешләр… Базарлары баен бай да аның, Бик бәясез түгел җимешләр. Ташкентта да икәү түгел кояш, Берәү генә кояш анда да, Сиңа һәрчак авыз ерып тормый Бәхет кояшлары кайда да. Ташкентта да өеп куймаганнар, Өрек, хөрмә, кишмиш, йөземен, Алма пеш дип, көтеп ятмый кеше Эшләп таба нанын үзенең.

Русский перевод

И в Ташкенте не построили пока Хлева, где бы крупный скот потом пасти, Где небесных врат открытия ждала б Обманувшихся толпа — я знаю их пути. И в Ташкенте не дождём с небес арбуз, «Пустословье» — все эти россказни... Базары богаты, но знаю наизусть — Не бесплатны там плоды, не без цены. И в Ташкенте не два солнца в вышине, Одно лишь солнце светит и туда, Не каждому судьба улыбкой светит всем — Не везде счастливых солнц сияет череда. И в Ташкенте не насыпали горой Урюк, финики, изюм и виноград, Не лежит никто в ожиданье: «Груша, зрей!» — Каждый трудится, свой хлеб добыть он рад.

Предложить исправление